Otsailean, aldiz eguzkitan, aldiz sutondoan

Guztiok ezagutua da urteko hilabeterik laburrenak nolako ospea duen, "zoro" samarra izan ohi delakoa, alegia. Hori dela-eta, gure kultur-esparruan zenbait atsotitz azaltzen dira otsailaren izaera bereziari loturik. Ez dugu ika-mikarik sortu behar katailarekin, ezpabere bera bezalakoa izateraino helduko gara, izan ere, hilabete bakoitza bere zoroak bizi du eta zoroenetan zoroena otsaila dugu inondik ere! Egun batean eguzkitan kixkalita, otsaileko eguzkia, txoroa! beste batean, elurpean, otsaileko edurra, egurra, gehienetan zatarra, zezeilak txakur-aurpegia eta zikin atzea! eta zalantzarik gabe katuen hilabetea, otsailean katuak ausartak; otsailean katuak ere arrain; otsailean katuak harro. Merezita dauka bere ospea otsail laburrak, gero! Hartza ere sasoi honetan esnatu ohi da eta Natura berpizten denekoa oroitarazten digu honako honek: otsailean hurteiten daroa hartzak lezerean, hots, otsailean irten ohi da hartza leizetik. Baten bat irteten ikus bazenezate, negu motza, ikusi ezik, lozorroan dirauten seinale, beraz, negu luzea. Ez dira gutxi lozorrotik itzartzeko prest daudenak, hortaz, kontuz ibili!