Urtaroak: ikuspegi etnolinguistikoa
Urtaroen izendapenek beti eman izan dute zeresan handia hizkuntzalari eta bestelako ikertzaileen artean. Euskal kulturan hain kontu errotua izanda, jende askok plazaratu izan du bere iritzia era batera edo bestera. Gai honi behar bezalako egituraketa ematekotan, egileak metodologia etnolinguistikoaz baliatzea proposatzen du, hau da, lexikoaren eta kulturaren arteko ezinbesteko zubi-adarra azaleratzea. Horretarako, nozio orokorretan oinarrituriko sailkapena du ikerlan honek gidari. Kepa Diéguez Barahona. (2024). Urtaroak: ikuspegi etnolinguistikoa. Euskera Ikerketa Aldizkaria , 69 (2), 93–122. https://doi.org/10.59866/eia.v69i2.287 https://euskera-ikerketa.euskaltzaindia.eus/index.php/euskera/article/view/287/328
Iruzkinak
Personaia hori -San Frantzisko- da santu bat zeren holan lexikalizatu edo kristalizatu bait da izanik ere edozein bat atheoa edo beste religione bateko. Da San Frantzisko...
Errefrauan edo refrauan mintzo da buruz:
"San Frantzisko urriko, linoa hiru orriko."
Nahi delarik espezifikatu gehiago buruz San Frantzisko hobe litzateke, nire ustez, nola refrauan mintzatzea buruz San Frantzisko Asisko (edo nola da izena italianoz, Asissiko edo hobeto Asissi-ko; hemen ikusi daroago handicapa hon deklinatione edo postpositione adjuntuak). Klaruago geratzen da, ez izanik ere arras orthodoxoa, San Fraantzisko hon Asissi.
Baina, lehen esan dudana ze dago edo dagoke lar kakophonia -kako+phonia- an Asisiko Frantziskoko erauntsia.
Da niretzat erauntsi kakophonikoa.
Patras, Grezia.
Zapatua 7 urria 2006.
Laster nagoke berriz Nafarroan, azkenekotz.